Voorbeelden
Als je naar beneden scrolt, vind je verschillende voorbeelden van teksten.
Fragment uit een brief aan een kind 1
Lief kleintje
​
Zoals je daar nu ligt, lijkt dit een tafereel uit de boekskes. Jij slaapt in een bolletje, met je knietjes onder je buik, je minuscule vuistje naast je wang. Ik zit in de zetel en schrijf. Ik geef het twee minuten. Dan begin je gegarandeerd weer te krijsen en gaat alles weer zoals het al zes weken gaat: huilen, troosten, wandelen, wiegen, in slaap vallen, extreem voorzichtig neerleggen, twee minuten slapen (repeat).
​
Volgens het internet kan je spreken van een huilbaby als je kindje drie dagen per week meer dan drie uur per dag huilt. Jij verbreekt alle records. Jij weent al zes weken dagelijks meer dan zestien uur. Ik vind het niet moeilijk om toe te geven dat ik er horendol van word. Dat ik je wanhopig in je papa's armen leg als hij thuiskomt van zijn werk. Dat ik uitgeput ben.
​
Waar ik wel heel erg mee worstel, is dat ik je niet kan helpen. En een resem dokters en apothekers ook niet. Ik had niet verwacht dat zo'n wanhoop en frustratie bij die eerste maanden moederschap zouden komen kijken. Was ik naïef toen ik dacht dat ik het wel aan zou kunnen? Hartverscheurend vind ik het: jij hebt pijn en niets wat ik doe, lijkt te helpen. (...)
Fragment uit een troosttekst 1
Lieve oma
Je hebt je rust gevonden. Geen pijn meer. Geen spookverhalen meer in je hoofd die je onrustig maken. Geen verwarring meer tussen ochtend, avond, dag of nacht.
Die rust is je zó hard gegund, maar dat maakt ons verdriet er niet minder op. Ja, je had veel pijn en je was al een tijdje jezelf niet meer, maar toch… we verliezen een moeder, een grootmoeder en een overgrootmoeder.
Dus zoeken we troost. En zoals vaak ligt die in een donzige waas van herinneringen. (...) Zacht als de honingsnoep die we kregen vlak voor het slapengaan, nog na het tandenpoetsen. Ik logeerde soms een hele week bij jullie als ik ziek was. Daar leerde ik een hele tenniswedstrijd uitkijken en de verhaallijnen volgen van Home and Away, Neighbours, Days of our Lives en Sturm der Liebe. En steevast keerde ik na die week twee kilo zwaarder terug naar huis. (...)
Fragment uit een troosttekst 2
​
Vandaag is de dag dat de herfst begint. Het is de dag waarop je 39 jaar geleden geboren werd en de dag waarop iedereen nu samen is om de zon in ons hart te vieren. (...)
​
Wat ben ik ontzettend trots op jou. Op de manier waarop jij zo heerlijk eerlijk was over problemen waar anderen over zwegen. Op de manier waarop je anderen inspireerde om creatief te zijn. Of hen net dat extra zetje gaf om iets te durven. Op de manier waarop je mij kon overtuigen dat een kleedje een koopje was geweest als er zelfs maar één euro was afgegaan. Jij hebt me actief leren genieten van het leven. (...)
Fragment uit een brief aan een kind 2
Liefste monster
​
Wat zou ik er niet voor geven om heel eventjes in de toekomst te mogen kijken. Ik wil zo graag weten wat er van dit alles binnen twaalf jaar nog overblijft. Ik zie je door de kamer huppelen met je onderbroek over je hoofd getrokken, gillend dat jij de piraat bent en ik moet verdrinken. Neen, ik denk niet dat je op je zestiende nog zo gekleed zal lopen (laten we hopen), maar dat onverschrokkene, zou dat er nog inzitten?
​
En wat met dat ongeduldige? Het stampvoeten als iets niet snel genoeg vooruitgaat? Zal je als tiener nog steeds kwaad worden als de toast er niet stante pede uitspringt? Zal je nog steeds niet van knuffelen houden? Mij best, maar als je mij niet knuffelt, verwacht dan ook niet dat ik jouw liefjes met open armen zal ontvangen. (...)
Fragment uit een liefdesbrief
​
Deze keer schrijf ik het op. Wat ik je wil zeggen, is te belangrijk om morgen alweer vergeten te zijn. Deze woorden moeten je niet enkel vandaag, maar elke dag van je leven kunnen vertellen hoe graag ik je zie.
Als je me onverwachts een zoen geeft in mijn nek, of als ik merk dat je naar me zit te kijken, dan overvalt me een gevoel dat me helemaal van mijn sokken blaast. Het begint ergens op de bodem van mijn maag en vertakt zich in luttele seconden naar elk zenuweinde in mijn lichaam. Soms krijg ik er kippenvel van en op andere momenten maakt het me verlegen en kan ik je bijna niet meer aankijken van verliefdheid. Maar altijd ben ik verbaasd. Dan verwonder ik me over hoe plots ik de controle over mijn lichaam verlies; hoe gek het is dat jij met één blik mijn gevoelens meester wordt. (...)
​
​
Gepubliceerd in: Stassijns, K., & Stassijns, K. (2011). 1001 Liefdes (1ste editie). De Bezige Bij.
